Vanuit de middeleeuwen kennen we tal van beschrijvingen en schilderijen waarop te zien is hoe in die tijd door ‘specialisten’ rotte tanden werden verwijderd. Daarbij was van groot belang dat het beulswerk ongestoord gedaan kon worden. Dus moesten slachtoffers altijd in bedwang worden gehouden. Tot op de dag van vandaag moeten tandartsen zowel technisch als psychologisch meesters zijn in zowel pijn- als angstbestrijding.
Toen in de 20e eeuw ook in Boekel de gezondheidszorg langzaam maar zeker uit handen raakte van kwakzalvers en magiërs, kwamen ook de tanden onder verantwoordelijkheid van opgeleide medici te vallen. In de jaren 1930 kwam ‘Med Dr arts’ Arnoldus Jetten als huisarts naar Boekel en werd feestelijk ingehaald. Hij bouwde een grote villa met praktijkruimte aan de Rutger van Herpenstraat, naast de ambtswoning van de burgemeester. Zo kwam alle medische zorg in ons dorp onder één dak, inclusief een apotheek. Door de oplettendheid van zijn latere opvolger, huisarts Leo van Haaster, beschikt de Heemkamer tegenwoordig over de complete inventaris uit die eerste tijd.
Sommige lezers zullen zich de diverse instrumenten nog wel herinneren. In ieder geval herkennen we de extractietangen waarmee ‘de Jet’ rotte kiezen verwijderde. Ook voor de kinderen ging dat zonder verdoving. Maar dan moest wel een der ouders, meestal de vader, het hoofdje klemvast houden tijdens de behandeling. De handvaardigheid van de huisarts zorgde voor een snelle actie. Het was gebeurd voor je er erg in had. Het behandelpakket bestond eigenlijk alleen uit trekken. Gaatjes vullen moest nog worden uitgevonden. En bij volwassenen was het advies er naderhand een borrel op te drinken, want dat was goed voor de ontsmetting en hielp tegen de pijn.
De artsen van Artsen zonder Grenzen, die in de tropen of in oorlogsgebieden medische hulp bieden, moeten nog altijd allround arts zijn, en bekwamen zich in alle specialismen, van tandarts tot chirurg. En ook zij kennen alle kneepjes van het vak om de patiënten rustig te houden.